Një djalë i ri shkoi për të kërkuar punë për një pozicion të rëndësishëm në një kompani të madhe printimi. Ai e kaloi intervistën e parë dhe ishte duke shkuar për të takuar drejtorin për intervistë përfundimtar.
Drejtori e pa CV e tij, ishte e shkëlqyer. Dhe e pyeti, ‘
– A keni marrë një bursë për shkollën ‘?
Djali u përgjigj: “Jo”.
– “Ishte babai yt që ka paguar për studimet tuaja? ‘
– ‘Po .’- Ai u përgjigj.
– “Ku punon babai yt? ‘
– “Babai im është një Këpucar ‘
Drejtori i kërkoi të riut për t’i treguar atij duart e tij. I riu tregoi një palë duar të buta dhe të përsosur.
– ‘A i ke ndihmuar ndonjëherë prindërit tuaj në punën e tyre? ‘
– “Kurrë, prindërit e mi gjithmonë donin që unë vetem te studioj dhe te lexoj sa më shumë libra. Përveç kësaj, ai mund të bëjë punën më mirë se unë.
Drejtori tha: – “Unë kam një kërkesë: Kur ju shkoni në shtëpi sot, shkoni dhe lani duart e atit tuaj dhe pastaj të vijnë të më shihni nesër në mëngjes”.
I riu ndjeu se shansi i tij për të marrë kete punë ishte i lartë. Kur ai u kthye në shtëpinë e tij ai e pyeti babanë e tij nëse ai do të lejojë atë për tia larë duart e tij. Babai i tij ndjehet i çuditshëm, i lumtur, por me ndjenja të përziera dhe tregoi duart e tij djalit. I riu i lau duart, pak nga pak.
Kjo ishte hera e parë që ai e vënë re duart e babait të tij ishin rrudhur dhe ata kishin kaq shumë plagë. Disa plage ishin aq të dhimbshme se lëkura e ju rrenqeth kur ai i preku. Kjo ishte hera e parë që i riu njihet se çfarë do të thoshte për këto palë duar për të punuar çdo ditë për të qene në gjendje për të paguar për studimin e tij. Shenjat mbi duart ishin çmimi që ai kishte paguar për arsimimin e tij, aktivitetet e tij të shkollës dhe të ardhmen e tij. Pas pastrimit duart e babait të tij i riu rrinte në heshtje dhe filloi të rregulloj dhe pastruaj punëtorine. Atë natë, babai dhe djali biseduan për një kohë të gjatë.
Mëngjesin tjetër, i riu shkoi në zyrën e drejtorit.
Drejtori vuri re lotët në sytë e të riut , kur Ai e pyeti:
– “A mund të më thoni se çfarë keni bërë dhe çfarë keni mësuar dje në shtëpinë tënde?
“Djali u përgjigj: – “I lava duart e babait tim dhe kur kam mbaruar kam qëndruar dhe pastruar punëtorin e tij ‘
– “Tani unë e di se çfarë është të vlerësoj dhe pranoj se pa prindërit e mi, unë nuk do të isha ky që unë jam sot. Duke ndihmuar babain tim unë tani e kuptoj se sa e vështirë është për të bërë diçka vet. Unë kam kuptuar dhe vlerësoj rëndësinë për të ndihmuar familjen.
Drejtori tha, “Kjo është ajo që unë dua te shikoj ne kompanine time. Unë dua të punësojë dikë që të mund të vlerësoj ndihmën e të tjerëve, një person që e di vështirësitë e të tjerëve për të bërë gjëra, dhe një person i cili nuk ka vënë parane si i vetmi qëllim në jetë “.
“Ju jeni punesuar “.
Një fëmijë që është perkedhelur, i mbrojtur dhe zakonisht i është dhënë atij gjithmone atë që ai dëshiron, zhvillon një mentalitet “unë kam të drejtë ‘dhe gjithmonë do të vëndos veten e tij së pari, duke injoruar përpjekjet e prindërve të tij.
Nëse ne jemi ky lloj i prindërve mbrojtës jemi ne me të vërtetë duke treguar dashuri apo po e ndihmojmë shkatërrimin e fëmijëve tanë? Ju mund t’i jepni fëmijëve tuaj një shtëpi të madhe, ushqim të mirë, të kompjuterave, të shikojnë në një TV ekran të madh.
Por kur ju jeni duke larë dyshemenë ose pikturë një mur, ju lutem afrojini t’ju ndihmojnë. Pas ngrënies le të ndihmojnë për të larë enët me vëllezërit dhe motrat e tyre. Kjo nuk është për shkak se ju nuk keni para për të punësuar dikë për të bërë këtë është për shkak se ju doni t’i udhezoni ata në rrugën e drejtë. Pa marrë parasysh sa i pasur je, ju doni ata ta kuptojnë. Një ditë flokët tuaj do të keni flokë gri, ashtu si babai i këtij të riu.
Gjëja më e rëndësishme është që fëmija juaj të mëson për të vlerësuar përpjekjen dhe të përjetoje vështirësitë dhe të mësojnë aftësinë për të punuar me të tjerët per të arritur rezultate.